Aalst Voorpost, January 13, 1978

From The Elvis Costello Wiki
Jump to navigationJump to search
... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


Aalst Voorpost

Belgium publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

De rechtse upper-cut van Costello op
de kin van de bourgeoispop.


translate
   René De Witte

Elvis Costello & the Attractions te Bilzen. U herinnert zich wellicht de schaa en schande die men sprak over de wijze waarop de jonge punkers aangemaand door eerstgenoemde de afsluitingen die de pers en het publiek scheidden, neerhaalden. "Verzet jullie luie lijf, we leven in 1977 en we zijn in Bilzen; niet in een koncentratiekamp," zei hij en had bij nader inzien nog gelijk ook. Net als de hele "new-wave" overigens die het langer schijnt te zullen trekken dan een vergankelijk smurfenlied. Goed zo want de rock 'n' roll van de zeventiger jaren was maar flauwekul geworden.

Van Elvis Costello ligt al een poosje een elpee bij de platenboer. De suksesplaat waarvan sprake heet My Aim Is True en is opgenomen bij Stiff Records, naar men zegt het punklabel bij uitstek.

Nou ja, of Costello punk brengt is zeer de vraag. We noemen het swing / funk, maar of daarmee wordt gezegd dat ook reggae-invloeden te bespeuren zijn is evenmin zeker met deze term. Hoe dan ook, My Aim Is True klinkt voor de vuist weg, ongekunsteld zoals we dat voor 1966 nog vaak hoorden bij de Kinks, Who en andere Faces. Niet dat het een stap terug is; dat het een melancholisch gitaargestreel wordt of dat het een vorm van "spiritisme-rock" wordt om een of andere oude glorie uit de doos te halen. Wat o.m. Costello doet is een brug slaan over de verveling die de laatste jaren kenmerkte. "Veel mensen vergelijken mij met Pete Townshend van the Who," vertelt hij in interviews, omdat die ook een soort lijsttrekker van zijn generatie was. "Maar ik zal me niet laten opsluiten in het lege hokje van de supersterren. Ik ben nog maar 22, en sommige mensen willen van mij al de wijze man van de punkbeweging maken... Ik maak mijn eigen muziek, zolang ik iets te zeggen heb. En als ik niets meer te vertellen heb, wil ik niet langer in de showwereld rondhangen." Een stellingname die hij overigens niet alleen verdedigt.

My Aim Is True begint met de introduktiekoortjes in "Welcome To The Working Week." De Fender Jazzmaster (in de rockwereld zelden gebruikte gitaar) kondigt zich dan al in korte aanslagen aan, waarna de rest van de begeleidingsgroep mee op pas gaat. Wie daar allemaal deel uit maakt staat nergens vermeld (waarschijnlijk muzikanten van andere platenmaatschappijen die stiekem in de Stiff-studio komen meeswingen), terwijl enkel het label op de plaat zelf gewaagt van produktie door Nick Lowe (producer van o.m. Dave Edmunds). Ook in het tweede nummer. "Miracle Man," blijft het arrangement sober doch vol genoeg beperkt tot de metaalachtige gitaar van Costello. drums, bas en een Vox-orgel dat borg staat voor een vettige ondertoon.

"No Dancing" en "Blame It On Cain" houden het helse tempo aan, waarna "Alison" als enig nummer de plaat op slow-motion laat draaien. Het bekende "Sneaky Feelings" doet de heupen even later weer wiegen en sluit kant 1 af.

De ommezijde begint met het singlenummer "(The Angels Wanna Wear My) Red Shoes." Volgt daarop de eerste hit van Costello, "Less Than Zero," dat meedogenloos de Engelse neo-fascistische beweging (het zgn. National Front) attakeert.

Verder op de schijf zal alleen "I'm Not Angry" ontgoochelen, maar dat wordt weer vlug goed gemaakt met de momenteel veel gedraaide song "Waiting For The End Of The World." De teksten zijn, alhoewel niet altijd makkelijk te verstaan, uitstekend. Het zijn telkens sociale kommentaren die samen met de muziek duidelijk maken dat het in de new wave menens is en dat het dieper zit dan de veiligheidsspeld in de oorlel. Het steekt fel af tegen wat de "barock" ons de laatste jaren had aangeboden: intellektualistische benadering waar de hartslag zoals in de minimale muziek bievoorbeeld een rekenkundige reeks moest volgen. waarbij 't zonder grootsopgevatte lichtshows (Genesis bvb.) al een stuk minder interessant was enzoverder.


Tags: BilzenMy Aim Is TrueThe AttractionsStiff RecordsWelcome To The Working WeekNick LoweDave EdmundsMiracle ManNo DancingBlame It On CainAlisonSneaky Feelings(The Angels Wanna Wear My) Red ShoesLess Than ZeroNational FrontI'm Not AngryWaiting For The End Of The WorldThe KinksThe WhoPete TownshendSmall Faces

-

De Voorpost, January 13, 1978


René De Witte reviews My Aim Is True.

Images

1978-01-13 Aalst Voorpost page 10 clipping 01.jpg
Clipping.

Page scan.
1978-01-13 Aalst Voorpost page 10.jpg

-



Back to top

External links