|
Zoals Pills And Soap van het alter ego The Imposter en Shipbuilding van Robert Wyatt reeds deden vermoeden, ligt het jongste album Punch The Clock, waarop beide singles in een nieuwe uitvoering terug te vinden zijn, in het verlengde van Imperial Bedroom. Producer Geoff Emerick is ingeruild voor Clive Anger en Alan Winstanley, het van Madness bekende koppel, wat heeft geleid tot een over de hele linie wat vetter geluid, dat paradoxaal genoeg de toegankelijkheid van de muziek heeft doen toenemen. De instrumentatie is eveneens voller, met name waar gebruik wordt gemaakt van blazers en achtergrondzangeressen. Verbeterd is ook de opbouw van het album, in die zin dat de uiteenlopende stijlen elkaar op een gevarieerdere en tegelijkertijd logischere wijze afwisselen. In tekstueel opzicht is Punch The Clock echter minder interessant dan zijn voorganger, al zijn "Shipbuilding," "Pills And Soap," "The Invisible Man" en "Everyday I Write The Book" niet alleen muzikaal gezien de absolute hoogtepunten. Al met al valt er slechts zijdelings iets aan te merken op dit achtste album van Costello, maar eerlijkheidshalve moet mij van het hart dat zijn vroegste platen mij om de een of andere onverklaarbare reden aanzienlijk méér aanspreken. Evenals Imperial Bedroom is Punch The Clock als een aanlokkelijke muzikale fruitmand, waarbij ik desalniettemin niet in de verleiding kom mij er te goed aan te doen. Het verstand spreekt, maar het hart zwijgt.
|
