From The Elvis Costello Wiki
Jump to navigationJump to search
—
|
My Flame Burns Blue
Elvis Costello with the Metropole Orkest
Rzeczpospolita
|
Costello z werwą podsumował czas, z którym pracował i komponował dla orkiestr. Waglewski i firma dodali nowe aranżacje do starych hitów ze znacznie gorszym skutkiem
Nazwisko Elvisa Costello to dreszczyk emocji dla fanów zwariowanej, ekscentrycznej muzyki, ale to artysta, dla którego gwiazda jazzu, a teraz żona Diana Krall, straciła głowę. Razem stworzyli m.in. bestsellerowy album „The Girl in the Other Room”. Album „My Flame Burns Blue” nagrał natomiast z Metropole Orkest podczas festiwalu North Sea.
„Hora Decubitus” Costello zaśpiewała po raz pierwszy na prośbę jego żony Charlesa Mingusa. Jest w tej piosence klimat klasowego thrillera z lat 50., szaleństwa tańczącej trąbki i saksofonu, a także gry na gitarze blues. W „Favorite Hour” delikatny orkiestrowy układ podkreślił walory melancholijnego głosu Costello. W „Almost Blue”, motywie napisanym dla Cheta Bakera, ponura wiolonczela gra tak, jakby prowadziła kondukt pogrzebowy. Costello ratuje przed nieuniknioną depresją, na przykład „Clubland”. Wprawia w ruch muzyczną karuzelę przy dźwiękach wesołego miasteczka, która zmienia się w zmieniający się rytm samby i walca. Tematy Dixieland są mieszane z boogie-woogie, by w finale aby przypomnieć majestatyczny motyw z „God Give Me Strength” skomponowany z Burtem Bucharachem.
|
|
|
|
|
|
External links
