Dutch Volkskrant, October 15, 2003

From The Elvis Costello Wiki
Revision as of 21:08, 15 October 2017 by Nick Ratcliffe (talk | contribs) (Create page for Concert 2003-10-13 Rotterdam)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


Dutch Volkskrant

Netherlands publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

Barokke krullen Costello vervelen


translate
Gijsbert Kamer

Elvis Costello end Steve Nieve. De Doelen, Rotterdam, 13 oktober.

Fijn voor Elvis Costello dat hij in de Canadese jazz-zangeres Diana Krall een nieuwe geliefde heeft gevonden. jammer voor ons dat hij nu ook als haar probeert te zingen. Want een Costello die mooi wil zingen is niet de beste Costello. Op North, zijn onlangs verschenen nieuwe cd, denkt hij dat hij Frank Sinatra is, circa 1958 en begeleid door het orkest van Nelsen Riddle.

En hoewel hij met de jaren beter is gaan zingen, leidt dat allerminst tot betere muziek. Het liefst boren we Costello namelijk boos, verbeten of zoekende. Maar op zijn laatste platen wekt bij de indruk iemand te zijn die alles al gedaan en gezien heeft, en in het schrijven van simpele popsongs geen aardigheid meer heeft.

Dus zoekt bij toenadering tot een Burt Bacharach of Sofie Von Otter, en verpakt bij zijn liefdesliedjes in ingewikkelde composides wam zijn stem zich absoluut niet voor leent. Niet dat het inleven in Sinatra overigens iets nieuws is voor de bijna vijftigjarige songsschrijver: in 1982 nam bij al het liedje A Almost Blue op dat later door Chet Baker zou worden vertolkt, maar geschreven is met ne Voice in het achterhoofd.

In de Rotterdamse Doelen werd maandag het verschil in zeggingskracht tussen dit Almost Blue en Costello's nieuwe werk feilloos blootgelegd. Begeleid op piano door 'professor` Steve Nieve, de toetsenist die a) een kwart eeuw met Costello speelt, ving de in zwart gestoken zanger aan met wat oude ónverslijtbare songs als Accidents Will Happen en Shot With His Own Gun. Mooi maar niet verrassend voor wie Costello in het verleden solo of met Nieve al enkele keren een zaal als Carré zag platspelen,

Nieuw was behalve de schreeuwlelijk in de zaal, die tot Costello's afgrijzen James Carrs At The Dark End Of The Street rneebrulde, beslist ook het element van ver veling dat toesloeg toen er van North maar liefst vijf stukken op rij werden gespeeld.

Nu maar weer eens een echt liedje denk je dan, en inderdaad Still van dat album had daar zowaar iets van weg. Maar die barokke krullen in andere nieuwe melodieën en die gewichtige uithalen van zijn stem stonden haaks op de eenvoud waarin hij in de toegift Almost Blue vertolkte.

Ook Costello moet weten dat de liedjes die hij tussen 1977 en 1983 opnam nooit meer door hem zijn overtroffen, en met Shipbuilding, Man Out Of Time en een verrassende keuze als Temptation kwam bij goed weg.

Maar de meeste hoogtepunten vielen na het uurtje reguliere showtijd. Costello snoerde de schreeuwlelijk in de zaal de mond. 'Dit herinnert me aan het moment dat ik zelf m'n eerste jointje opstak'. Steve Nievestelde zich achter de piano wat minder aan

Maar het bleef was allemaal net iets te routineus. I Want You werd door het duo veel te aanstellerig naar een climax gevoerd. En het onversterkt gezongen Couldn't Call It Unexpected als afsluiter was in Carré 1999 nog een verrassing. Nu was het onverwachte vrat.

-

De Volkskrant, October 15, 2003


Gijsbert Kamer reviews Elvis Costello & Steve Nieve, Monday, October 13, 2003, De Doelen, Rotterdam, Netherlands.


-



Back to top

External links