Dutch Volkskrant, January 26, 2005: Difference between revisions
(fix a couple of hyperlinks) |
(formatting) |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{Bibliography header}} | {{Bibliography header}} | ||
{{Bibliography index}} | {{:Bibliography index}} | ||
{{De Volkskrant index}} | {{:De Volkskrant index}} | ||
{{Newspaper index}} | {{:Newspaper index}} | ||
{{Bibliography article header}} | {{Bibliography article header}} | ||
<center> | <center><h3> Verkouden Costello zingt weer eens <br> vanuit zijn tenen </h3></center> | ||
---- | ---- | ||
<center> | <center> Gijsbert Kamer </center> | ||
---- | ---- | ||
{{Bibliography text}} | {{Bibliography text}} | ||
Line 13: | Line 13: | ||
Na twintig minuten deed Elvis Costello zijn gehoor een vreemd voorstel: zullen we ophouden en een andere datum voor dit concert vaststellen, of zal ik met mijn door een virus aangetaste stem het optreden toch tot een goed einde proberen te brengen?... | Na twintig minuten deed Elvis Costello zijn gehoor een vreemd voorstel: zullen we ophouden en een andere datum voor dit concert vaststellen, of zal ik met mijn door een virus aangetaste stem het optreden toch tot een goed einde proberen te brengen?... | ||
Het publiek leek met stomheid geslagen. Inderdaad, tot dan toe klonk het nergens naar, maar dat leek niet eens zozeer aan Costello's stem te liggen. Drums, toetsen, bas en gitaar stonden compleet uit balans, het totaalgeluid was aanstootgevend slecht, van de gejaagd gespeelde openingsnummers waren slechts flarden herkenbaar geweest. Ergens leek het eerste liedje op [[Blue Chair]], en in de verte kon je regels uit Beyond Belief ontwaren, en door een hoop gedrein viel inderdaad een schim van [[Radio, Radio]] te onderscheiden. | Het publiek leek met stomheid geslagen. Inderdaad, tot dan toe klonk het nergens naar, maar dat leek niet eens zozeer aan Costello's stem te liggen. Drums, toetsen, bas en gitaar stonden compleet uit balans, het totaalgeluid was aanstootgevend slecht, van de gejaagd gespeelde openingsnummers waren slechts flarden herkenbaar geweest. Ergens leek het eerste liedje op "[[Blue Chair]]," en in de verte kon je regels uit Beyond Belief ontwaren, en door een hoop gedrein viel inderdaad een schim van "[[Radio, Radio]]" te onderscheiden. | ||
Op papier een opening om je vingers bij af te likken, maar zo beroerd had het in het Utrechtse Vredenburg al jaren niet meer geklonken. | Op papier een opening om je vingers bij af te likken, maar zo beroerd had het in het Utrechtse Vredenburg al jaren niet meer geklonken. | ||
Line 21: | Line 21: | ||
In Vredenburg moest hij weer eens vechten en met wie kon hij dat beter doen dan met zijn oude begeleiders [[The Attractions]]. Met een andere bassist ([[Davey Faragher]]) heten ze nu [[The Imposters]] en als geen ander bleken ze in staat hun verkouden broodheer door zijn set te loodsen. De zwierige toetsenpartijen van [[Steve Nieve]] en het solide drumwerk van [[Pete Thomas]] sieren de nummers van Costello het best. Alle samenwerkingen uit het verleden met strijkkwartetten en [[The Metropole Orkest|Metropool-orkesten]] ten spijt. | In Vredenburg moest hij weer eens vechten en met wie kon hij dat beter doen dan met zijn oude begeleiders [[The Attractions]]. Met een andere bassist ([[Davey Faragher]]) heten ze nu [[The Imposters]] en als geen ander bleken ze in staat hun verkouden broodheer door zijn set te loodsen. De zwierige toetsenpartijen van [[Steve Nieve]] en het solide drumwerk van [[Pete Thomas]] sieren de nummers van Costello het best. Alle samenwerkingen uit het verleden met strijkkwartetten en [[The Metropole Orkest|Metropool-orkesten]] ten spijt. | ||
Met deze Imposters maakte hij vorig [[The Delivery Man]], ook eindelijk weer eens een goed album. Maar het waren de verrassende keuzes uit zijn oude catalogus die de avond zo gedenkwaardig maakte. Veel hits, [[Alison]], [[(I Don't Want To Go To) Chelsea|Chelsea]], [[Good Year For The Roses]] en in de finale een vanuit de tenen gespeeld [[I Want You]]. Mooist van allemaal was [[Psycho]], een b-kantje uit 1981, Psycho een van de mooiste niet door hem gescheven nummers die Costello ooit op de plaat zette. | Met deze Imposters maakte hij vorig ''[[The Delivery Man]]'', ook eindelijk weer eens een goed album. Maar het waren de verrassende keuzes uit zijn oude catalogus die de avond zo gedenkwaardig maakte. Veel hits, "[[Alison]]," "[[(I Don't Want To Go To) Chelsea|Chelsea]]," "[[Good Year For The Roses]]" en in de finale een vanuit de tenen gespeeld "[[I Want You]]." Mooist van allemaal was "[[Psycho]]," een b-kantje uit 1981, "Psycho" een van de mooiste niet door hem gescheven nummers die Costello ooit op de plaat zette. | ||
Dit liedje vormde het keerpunt van de avond, terwijl ook "[[Clubland]]" en "[[High Fidelity]]" bewezen hoe klassiek veel Costellonummers na een kwart eeuw zijn geworden. | |||
Een verstild "[[The Scarlet Tide]]" vormde de perfecte afsluiting van een avond die de in de loop der jaren opgedoemde twijfels over de houdbaarheid van Elvis Costello wegvaagde. De zieke Costello was een onvoorspelbaar goede Costello. | |||
---- | ---- | ||
Translation from Dutch via Google Translate: | Translation from Dutch via Google Translate: | ||
Line 39: | Line 41: | ||
A serious public survey it did not come. After some grumbling in the room the sick singer concluded that he should continue. Who or what gave him that insight was not clear, but his decision was the right one. The two hours that followed, the books as Costello at best . Costello was provoked, desperately seeking and fighting with himself. Costello as we have not experienced. Since those two decades it may be that he is technically a better singer, his self-assurance that derived from it began to decline. Irritating proportions | A serious public survey it did not come. After some grumbling in the room the sick singer concluded that he should continue. Who or what gave him that insight was not clear, but his decision was the right one. The two hours that followed, the books as Costello at best . Costello was provoked, desperately seeking and fighting with himself. Costello as we have not experienced. Since those two decades it may be that he is technically a better singer, his self-assurance that derived from it began to decline. Irritating proportions | ||
In Vredenburg he had to fight again, and with whom he could do better than his old companions with [[The Attractions]]. With another bassist ( [[Davey Faragher]] ) they are now called The Imposters and like no other they were able colds their patron by pilots. Been set The flamboyant keyboards of [[Steve Nieve]] and the solid drumming of [[Pete Thomas]] adorn the numbers of Costello's best. All collaborations from the past with string quartets and the [[The Metropole Orkest| Metropole Orchestra]] notwithstanding. | In Vredenburg he had to fight again, and with whom he could do better than his old companions with [[The Attractions]]. With another bassist ([[Davey Faragher]]) they are now called The Imposters and like no other they were able colds their patron by pilots. Been set The flamboyant keyboards of [[Steve Nieve]] and the solid drumming of [[Pete Thomas]] adorn the numbers of Costello's best. All collaborations from the past with string quartets and the [[The Metropole Orkest| Metropole Orchestra]] notwithstanding. | ||
This Imposters he finally made last [[The Delivery Man]], again a good album. But it was the surprising choices from his old catalog that made the evening so memorable . Many hits , [[Alison]] , [[(I Don't Want To Go To) Chelsea|Chelsea]], [[Good Year For The Roses]] and the final ne played from the toes [[I Want You]]. Most beautiful of all was [[Psycho]], a b-side from 1981, one of the finest cover versions ever put on vinyl. | This Imposters he finally made last [[The Delivery Man]], again a good album. But it was the surprising choices from his old catalog that made the evening so memorable . Many hits , [[Alison]] , [[(I Don't Want To Go To) Chelsea|Chelsea]], [[Good Year For The Roses]] and the final ne played from the toes [[I Want You]]. Most beautiful of all was [[Psycho]], a b-side from 1981, one of the finest cover versions ever put on vinyl. | ||
Line 52: | Line 54: | ||
'''De Volkskrant, January 24, 2005 | '''De Volkskrant, January 24, 2005 | ||
---- | ---- | ||
[[Gijsbert Kamer]] reviews | [[Gijsbert Kamer]] reviews Elvis Costello & [[The Imposters]], Monday, [[Concert 2005-01-24 Utrecht|January 24, 2005]], Vredenburg, Utrecht, Netherlands. | ||
{{Bibliography no images}} | {{Bibliography no images}} |
Revision as of 03:34, 9 November 2013
|
|