Dutch Volkskrant, June 24, 1978

From The Elvis Costello Wiki
Revision as of 00:30, 13 April 2021 by Zmuda (talk | contribs) (formatting / +browser)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


Dutch Volkskrant

Netherlands publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

Costello maakt kwaliteit waar


translate
   Elly de Waard

Waarachtig talent

Donderdagavond begon Elvis Costello in Carré aan zijn eerste Nederlandse toernee. De zaal was meer dan uitverkocht voor dit nieuwe Engelse fenomeen en het steeds toenemende laaiend enthousiasme van het publiek was geheel terecht, want Costello maakte de kwaliteit van zijn platen ook in concert volledig waar.

Zijn groep bestaat uit vier personen, een drummer, basgitarist, elektrische pianist/organist en Costello zelf op een elektronische gitaar die merendeels als slaggitaar dient. Basgitaar en piano-orgel-combinatie leveren bij hem in veel gevallen meer bijdragen aan de melodievorming dan de sologitaar; toch zijn zij beide tegelijkertijd stevig ingeschakeld in de sterke ritmische onderbouw van de muziek, terwijl Costello ook solistisch uit de voeten kan.

Het is deze dubbelfunctie van de instrumenten die de muziek van Costello een zeer geschakeerd, soepel en origineel karakter geeft. Door de bezetting is die muziek beperkt gehouden, wat er binnen die beperking gebeurt is heel veel. Over de aanpak van Costello is nog wel wat meer op te merken.

Zo valt bijvoorbeeld op dat hij zich vaak van beroemde instrumentale details uit de jaren zestig bediend: kort echoënd, tremolo-gitaarwerk zoals dat bekend is van de vroegere platen van de Rolling Stones bijvoorbeeld (Bryan Jones, fuzz-box-geluiden ("Satisfaction" van de Stones) en een orgelbehandeling die de Animals in die tijd wel lieten horen. Een zelfde soort overeenkomst valt op in zijn gezongen melodieën, waarin echo's van regels uit bekende zestiger-jaren-hits doorklinken.

Costello is echt ver van een epigoon; hij is een werkelijk origineel talent, zoals er op dit moment maar heel weinig zijn. Die details verlenen zijn muziek een dimensie extra, hij gebruikt de traditie als verrijking, zoals het ook hoort.

In zijn zang heeft hij veel weg van Graham Parker, hij heeft dezelfde gerekte toon. Muzikaal is hij veel beperkter dan Parker, omdat diens band een veel breder scala bestrijkt. Toch is het niet ondenkbaar dat Costello in de toekomst boven Parker uitgroeit, omdat hij nog heel wat mogelijkheden in huis lijkt te hebben. Met de snelheid waarmee hij bezig is een oeuvre op te bouwen houdt men de adem in: twee LP's in minder dan één jaar en al weer diverse nieuwe songs daar boven op. Verschillende ervan zijn tijdens zijn huidige concerten al te horen en ze klinken voortreffelijk.

Costello opende zijn concert met twee songs van zijn eerste LP, "Mystery Man" en "Waiting For the End of the World." Hij is precies het stijve type dat van zijn foto's bekend is. Gestoken in een glanzend grijs pak met toelopende pijpen, grote bruine schoenen en een stropdas, leek hij met zijn fanatieke, woedende gebaartje nog het meest op Koot. Hij heeft ook dezelfde nerveuze hoek in zijn stem. Zijn teksten zijn lang, goed en geestig en hij brengt ze in een hoog tempo op een volstrekt overtuigde manier.

Achtereenvolgens kwamen ondermeer, "Night Rally," "Radio, Radio," "Red Shoes," "The Beat," "This Year's Girl," "Lip Service," "Chelsea" (zeer spannend gezongen en heel goed gitaarwerk), "Lipstick Vogue" (idem), "Watching the Detectives" en "Pump It Up." Het laatste is een haast Dylaneske opsomming. Als toegift kwamen "Miracle Man," "Alison" en een schitterend, met veel drama gebracht "I'm Not Angry." Zoals gezegd, Costello is een van de weinigen waarachtige originelen van deze tijd en zijn verdere ontwikkeling kan met spanning tegemoet gezien worden.


Tags: Theater CarréAmsterdamThe AttractionsThe Rolling Stones(I Can't Get No) SatisfactionThe AnimalsGraham ParkerMystery DanceWaiting For The End Of The WorldNight RallyRadio, Radio(The Angels Wanna Wear My) Red ShoesThe BeatThis Year's GirlLip Service(I Don't Want To Go To) ChelseaLipstick VogueWatching The DetectivesPump It UpBob DylanMiracle ManAlisonI'm Not Angry

-
<< >>

De Volkskrant, June 24, 1978


Elly de Waard reviews Elvis Costello & The Attractions, Thursday, June 22, 1978, Theater Carré, Amsterdam, Netherlands.

Images

clipping
Clipping.


Photographer unknown.
photo


Page scan.
page

-



Back to top

External links