Het Parool, June 23, 1978: Difference between revisions
(fix scan error) |
(formatting / +browser) |
||
Line 19: | Line 19: | ||
Maar pas op: die Elvis Costello bezit wel degelijk een enorme uitstraling. Vanaf het allereerste moment dat hij met zijn driemansgroep The Attractions het podium opstormde, hield hij een uitverkocht Carré volkomen in de ban door met dat vreemde doch fascinerende uiterlijk als een ware wervelwind door zijn repertoire te razen. Tijd voor applaus kreeg je vaak nauwelijk, want vrijwel al zijn songs liepen gewoon in elkaar over. Juist die enorme vaart en de tomeloze inzet van Costello zelf joegen zijn show op tot een onweerstaanbaar gebeuren waar je vaak ademloos naar keek. | Maar pas op: die Elvis Costello bezit wel degelijk een enorme uitstraling. Vanaf het allereerste moment dat hij met zijn driemansgroep The Attractions het podium opstormde, hield hij een uitverkocht Carré volkomen in de ban door met dat vreemde doch fascinerende uiterlijk als een ware wervelwind door zijn repertoire te razen. Tijd voor applaus kreeg je vaak nauwelijk, want vrijwel al zijn songs liepen gewoon in elkaar over. Juist die enorme vaart en de tomeloze inzet van Costello zelf joegen zijn show op tot een onweerstaanbaar gebeuren waar je vaak ademloos naar keek. | ||
En naar luisterde uiteraard, omdat Costello in zijn songs vaak thema's hanteert van navrante indringehdheid. Teksten vol puberale romantiek en gevoelens van hulpeloosheid die hij met opgekropte agressie in de microfoon beet, zoals tijdens | En naar luisterde uiteraard, omdat Costello in zijn songs vaak thema's hanteert van navrante indringehdheid. Teksten vol puberale romantiek en gevoelens van hulpeloosheid die hij met opgekropte agressie in de microfoon beet, zoals tijdens "Mystery Dance," "Red Shoes," "Chelsea," "The Beat," "Watching the Detectives" en "Lipstick Vogue." | ||
<!-- Opwindend --> | <!-- Opwindend --> | ||
Een lawine van up-tempo songs van zijn elpees ''My Aim Is True'' en ''This Year's Model'', waarin zijn staccato gitaarspel en Steve Mansons venijnige orgeltje de zang opwindend aanvulden. Onder | Een lawine van up-tempo songs van zijn elpees ''My Aim Is True'' en ''This Year's Model'', waarin zijn staccato gitaarspel en Steve Mansons venijnige orgeltje de zang opwindend aanvulden. Onder "Pump It Up" was er geen houden meer aan. ledereen staan. De al te enthousiaste Costellofans lieten zich met moeite van het toneel weren toen hij zijn toegift gaf met "Miracle Man," "Alison" en "I'm Not Angry." En niet ten onrechte. | ||
<!-- photo caption | <!-- photo caption | ||
Line 32: | Line 32: | ||
{{Bibliography notes}} | {{Bibliography notes}} | ||
{{Bibliography next | |||
|prev = Het Parool, June 21, 1978 | |||
|next = Het Parool, January 17, 1979 | |||
}} | |||
'''Het Parool, June 23, 1978 | '''Het Parool, June 23, 1978 | ||
---- | ---- | ||
Line 45: | Line 49: | ||
<small>Page scan.</small><br> | |||
[[image:1978-06-23 Het Parool page 15.jpg|x120px|border|page scan]] | [[image:1978-06-23 Het Parool page 15.jpg|x120px|border|page scan]] | ||
{{Bibliography notes footer}} | {{Bibliography notes footer}} |
Revision as of 21:59, 9 January 2021
|