|
Op zoek naar vrolijke tonen? Elvis Costello was het in 1983 wel. Na een country-uitstapje en een minder succesvol, dieper album werd het weer tijd voor een commercieel succes, zo moet de singer-songwriter hebben gedacht. De aansluiting die hij zocht werd gevonden in een indertijd gevierd Brits producer-duo en Punch The Clock was een feit. Mobile Fidelity Sound Lab heeft het album opnieuw uitgebracht en verrast met een heerlijk geluid.
Op Punch The Clock is duidelijk de honger naar hits te horen. Toegankelijke muziek, een duidelijke knipoog naar New Wave, veel verrijking in de vorm van toetsen en blazers en het geluid van Costello dat her en der zelfs wordt ge-overdubt. De keuze voor het Britse producer-duo, de indertijd erg succesvolle Clive Langer en Alan Winstanley, zorgde niet alleen voor een goede combinatie van zang en muziek, maar ook voor een gelikte sound. Hoewel Punch The Clock muziektechnisch wellicht niet zo coherent of hoogstaand is als andere Elvis Costello albums zoals Imperial Bedroom, My Aim Is True en in mindere mate zelfs Get Happy!!. Het is juist die afwisseling van stijlen die het album veel luisterplezier verschaft.
De indertijd als hits beoogde - en deels ook als zodanig geslaagde - singles Everyday I Write The Book, Let Them All Talk en The Greatest Thing bieden die bekende powerpop-sound waar Elvis indertijd naar op zoek was. Maar het zijn tracks als Charm School, The Invisible Man of de ballad Shipbuilding (hierboven) die Punch The Clock echt goed maken. Veel blazers, scherpe percussie en catchy refreinen. De complexiteit van het voorgaande album is wellicht een stuk minder aanwezig, de vrolijke, bijna hapklare stukken popmuziek mogen niet als minderwaardig worden beschouwd. De ondersteuning werd indertijd uitgebreid met de achtergrondzang van het vrouwelijke duo Afrodiziak, waarvan één lid - Caron Wheeler - later bekend werd door haar rol in Soul II Soul.
Nee, Punch The Clock mag niet als het allerbeste album van Elvis Costello worden beschouwd. Tegelijk is het zeker ook geen plaat die een matige beoordeling verdient, want daarvoor is het muzikale niveau (en het luisterplezier)simpelweg te hoog. Ik vermoed dat Costello tijdens de opnames in de beroemde Londense Air Studios erg veel plezier heeft beleefd met de muziek en de invloeden van Langer en Winstanley. Is dat niet het geval, dan wist de man het wel heel erg goed te verbergen. Samen met zijn vaste begeleidingsband The Attractions maakte Costello in Engeland een heerlijke plaat met een prima productie.
En over productie gesproken, Mobile Fidelity Sound Lab heeft Krieg Wunderlich gelukkig ingezet voor Punch The Clock. Naast de persing op het bekende MFSL vinyl, die dit keer dik in orde is, weet de klank van dit achtste Elvis Costello album me vrolijk te stemmen. Rijk aan dynamiek, voorzien van een mooie gelaagdheid en een crispy-frisse tint, wat geheel past bij een opname van die tijd. Maar dan beter! De persing laat instrumenten individueel opvallen en zorgt voor een erg fraaie, open stage met de vocalen mooi gepositioneerd. Met toch veel details die opvallen. Een betere klank dan voorgaande Costello-herpersingen, met als uitzondering Imperial Bedroom wellicht. Zo hoort het, MoFi!
|
