Knack, October 25, 2010

From The Elvis Costello Wiki
Revision as of 15:29, 29 May 2020 by Zmuda (talk | contribs) (formatting +tags +European publications by country index)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


Knack

See also: Focus Vif


Belgium publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

Roots bloody roots

Elvis Costello / National Ransom

translate
   Vincent Byloo

Elvis Costello duikt andermaal naar de wortels van de Amerikaanse muziekcultuur en komt met enkele parels — en een occasionele stinker — weer boven.
3 stars (out of 5) reviews3 stars (out of 5) reviews3 stars (out of 5) reviews3 stars (out of 5) reviews3 stars (out of 5) reviews

Allebei in de herfst van hun leven en plots bien étonnés de se trouver ensemble: Elvis Costello en Robert Plant. De een begon zijn carrière als een beschaafde punker, de ander als een onbehouwen brulboei bij een hardrockband, maar anno 2010 lopen hun wegen merkwaardig gelijk. Behalve een rijkgevulde carrière en dito spaarrekening hebben de Britse heren immers een voorliefde voor Amerikaanse rootsmuziek gemeen. Robert Plant gaf uitdrukking aan die muzikale liefde op achtereenvolgens Raising Sand en Band of Joy. Elvis Costello predikte zijn passie voor all things roots al op het vorig jaar verschenen Secret, Profane & Sugarcane en gaat nu vastbesloten door op die ingeslagen weg.

National Ransom kwam net als zijn voorganger grotendeels in Nashville tot stand, en ook de pay roll zag er nagenoeg hetzelfde uit. Op Costello's 27e langspeler doen zowel The Imposters als The Sugarcanes mee, al heeft producer T Bone Burnett ook gastmuzikanten als Vince Gill, Buddy Miller en de altijd weer geweldige Marc Ribot naar de studio genood. Toch sluit het resultaat naadloos aan bij Secret, Profane & Sugarcane: op het occasionele zeurlied na is National Ransom een weldoende wandeling door hoogbejaarde stijlen en genres als bluegrass, country, folk en honky tonk.

Eerst iets over die zeurliederen. Het zijn er een drietal, wat geweldig goed meevalt op een totaal van zestien, en hun zeurgehalte valt voornamelijk toe te schrijven aan de lijzige voordracht van Costello himself. Of het nu gaat om de smartlap "Stations Of The Cross," de wat lompe americana van "Church Underground" of de saaie kamerpop van "All These Strangers": telkens is het de snik in zijn stem die zulke songs finaal de nek omwringt. 's Mans grootste zegen is soms ook zijn vloek — en het lijkt ons twijfelachtig dat de inmiddels 56-jarige Costello op latere leeftijd alsnog van zijn permanente verkoudheid verlost zal raken.

De hoogtepunten dan maar, want die zijn nog steeds in de meerderheid. De plaat opent uitbundig met titeltrack "National Ransom," een meestamper van formaat. Wie al niet gewillig meetapt op zijn aanstekelijke beat, kan halverwege nog inpikken op het orgelriedeltje van Steve Nieve of de meer dan gedenkwaardige gitaarlicks van Marc Ribot. Eveneens catchy as hell: het simpele folkdeuntje "Bullets For The New-Born King," het krolse samenspel van fiddle en klarinet in "Jimmie Standing In The Rain" en de leutige fluitsolo op het eind van "A Slow Drag With Josephine."

Goede, bij momenten uitstekende plaat: jammer dat we dát niet kunnen fluiten.


Tags: National RansomT Bone BurnettSecret, Profane & SugarcaneNashvilleRobert PlantThe ImpostersThe SugarcanesVince GillBuddy MillerMarc RibotStations Of The CrossChurch UndergroundAll These StrangersNational Ransom (song)Bullets For The New-Born KingJimmie Standing In The RainA Slow Drag With Josephine

-

Knack, October 25, 2010


Vincent Byloo reviews National Ransom.

Images

2011-11-10 Knack photo jom.jpg
Photo by James O'Mara.

-



Back to top

External links