Leidsch Dagblad, May 13, 1995: Difference between revisions
(add remainder of text and remove Category:Transcription needed) |
(+browser +spacing) |
||
(6 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Line 9: | Line 9: | ||
---- | ---- | ||
{{GT | link = https://translate.google.com/translate?sl=nl&tl=en&js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.elviscostello.info%2Fwiki%2Findex.php%2FLeidsch_Dagblad%2C_May_13%2C_1995&edit-text= }} | {{GT | link = https://translate.google.com/translate?sl=nl&tl=en&js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.elviscostello.info%2Fwiki%2Findex.php%2FLeidsch_Dagblad%2C_May_13%2C_1995&edit-text= }} | ||
<center> {{ | <center> {{nm}} John Oomkes </center> | ||
---- | ---- | ||
{{scanx}} | {{scanx}} | ||
Line 19: | Line 19: | ||
Op Costellos zestiende (!) studioplaat (de talloze verzamelaars niet meegeteld), staan uitsluitend covers. Elvis - zijn Bühne-naam is al een cover van die van Presley - zingt, geestdriftig begeleid door tal van grown uit bet vak, songs van [[Little Richard]], [[Screamin' Jay Hawkins|Creamin’ Jay Hawkins]], [[Bob Dylan]], [[Ray Davies]], [[Randy Newman]], [[Willie Dixon]], het duo [[Burt Bacharach]] & [[Hal David]]. De oudste kopie is een typisch bigbandnummer uit 1930: [[The Very Thought Of You|The Very Thought of You]], geschreven door de Britse orkestleider [[Ray Noble]] en onvergetelijk gemaakt door Nat King Cole. | Op Costellos zestiende (!) studioplaat (de talloze verzamelaars niet meegeteld), staan uitsluitend covers. Elvis - zijn Bühne-naam is al een cover van die van Presley - zingt, geestdriftig begeleid door tal van grown uit bet vak, songs van [[Little Richard]], [[Screamin' Jay Hawkins|Creamin’ Jay Hawkins]], [[Bob Dylan]], [[Ray Davies]], [[Randy Newman]], [[Willie Dixon]], het duo [[Burt Bacharach]] & [[Hal David]]. De oudste kopie is een typisch bigbandnummer uit 1930: [[The Very Thought Of You|The Very Thought of You]], geschreven door de Britse orkestleider [[Ray Noble]] en onvergetelijk gemaakt door Nat King Cole. | ||
Wie goed heeft gelezen is hierboven het synoniem kopie opgevallen. Een cover is echter geen kopie. Als het goed is, mag een cover nooit een, vooral simpele kopie zijn van bet origineel. Door een artiest te coveren wordt hem of haar lof toegezwaaid, maar dat is nict te bereiken door het voor beeld klakkeloos te reproduceren. Nu had Sinatra natuurlijk nooit het idee een hem volslagen onbekend Franse componistenteam te eren. De tekst van Anka zat ''Frankieboy'' echter als gegoten en hij zong My Way vervolgens zo geloofwaardig dat de inhoud van het lied met hem- het in een arm Italiaans emigrantengezin opgegroeide schoffie dat multimiljonair werd in Amerika - werd geassocieerd. | |||
ANDERE BEDOELING | ANDERE BEDOELING | ||
Line 30: | Line 30: | ||
tachtig een dicht beluisterd programma, Domino The Originals. Rypens ging via covers op zoek naar de originals, of andersom en prikte en passant vele | tachtig een dicht beluisterd programma, Domino The Originals. Rypens ging via covers op zoek naar de originals, of andersom en prikte en passant vele | ||
luchtballonnetjes door. Zo is het origineel van het klassieke chanson Les Feuilles Mortes niet van Juliette Greco of Yves Montand maar van de onbekende | luchtballonnetjes door. Zo is het origineel van het klassieke chanson Les Feuilles Mortes niet van Juliette Greco of Yves Montand maar van de onbekende | ||
Cora Vaucaire. Hound Dog is niet van [[Elvis Presley|Presley]], maar van Big Mama Thornton. En zo verwarde ene [[George Harrison]] het begrip cover met plagiaat en | Cora Vaucaire. Hound Dog is niet van [[Elvis Presley|Presley]], maar van Big Mama Thornton. En zo verwarde ene [[George Harrison]] het begrip cover met plagiaat en kopieerde He’s so Fine van The Chiffons met My Sweet Lord. De rechtszaak nam vele maanden in beslag. | ||
Tegenover me zit echter Costello, een man die | Tegenover me zit echter Costello, een man die zelf veel is gecoverd en zoveel liedjes in voorraad heeft dat hij nauwelijks songs van anderen zou hoeven zingen. Toch leerde hij aan de hand van [[Good Year For The Roses|A Good Year for the Roses]] (eerste uitvoering: [[George Jones]]) dat zelfs, of misschien wel juist, de melancholie van de countrymuziek hem als Ierse Brit veel had te zeggen. Soms moet je kleren van een ander aantrekken om te zien wat je nog meer staat. Op ''Kojak Variety'' dateert de garderobe uit songs die alle tussen 1930 en 1970 zijn geschreven. Elvis: ,,Natuurlijk zijn er ook na dietijd (!) nog wel belangwekkende melodieën geproduceerd, maar ik moest me beperken. En wie weet is dit wel de start voor een serie coverplaten.” | ||
KEUZE | KEUZE | ||
Line 70: | Line 70: | ||
{{Bibliography notes}} | {{Bibliography notes}} | ||
{{Bibliography next | |||
|prev = Leidsch Dagblad, July 25, 1994 | |||
|next = Leidsch Dagblad, May 14, 1996 | |||
}} | |||
'''Leidsch Dagblad, May 13, 1995 | '''Leidsch Dagblad, May 13, 1995 | ||
---- | ---- | ||
Line 78: | Line 82: | ||
[[image:1995-05-13 Leidsch Dagblad page 41 clipping 01.jpg|360px|border]] | [[image:1995-05-13 Leidsch Dagblad page 41 clipping 01.jpg|360px|border]] | ||
<br><small>Clipping.</small> | <br><small>Clipping.</small> | ||
[[image:1995-05-13 Leidsch Dagblad photo 01.jpg|360px|border]] | |||
<br><small>Photo.</small> | |||
[[image:1995-05-13 Leidsch Dagblad page 41.jpg|x120px|border]] | [[image:1995-05-13 Leidsch Dagblad page 41.jpg|x120px|border]] |
Latest revision as of 20:40, 23 October 2016
Scanning errors uncorrected... Elvis Costello is de Woody Allen van de popmuziek. Hij behoort tot de besten op zijn vakgebied, zoals een catalogus van meer dan vierhonderd songs inmiddels bewijst. Vermoedelijk is er naast David Bowie niemand denkbaar die even fanatiek als Declan Patrick McManus (Costello's echte naam) wordt gedreven door de gedachte telkens nieuwe wegen in te slaan. Zoals Woody Allen zich ook met de geschiedenis van de film (Ingmar Bergman) bezighoudt, zo is Costello een waar historicus van de wereld van de populaire muziek. Men mag ook zeggen: liefhebber en verzamelaar.
|
|