Leidsch Dagblad, May 13, 1995: Difference between revisions
(fix link) |
(add more transcribed text) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
Met ''Kojak Variety'' had Elvis Costello een jets andere bedoeling.., Natuurlijk wilde ik laten horen welke mooie songs mij aanspreken en wat ze voor mij betekenen”, zegt hij aan een ongestoorde lunch op een dag dat zijn agenda eigenlijk overstroomt van andere bezigheden. Zoals de organisatie van en de programmering voor een speciaal concert van het London Philharmonic Orchestra en bet uitspreken van voetbalcommentaren bij een wedstrijd in de Serie A voor bet Britse TV-station Channel Four. | Met ''Kojak Variety'' had Elvis Costello een jets andere bedoeling.., Natuurlijk wilde ik laten horen welke mooie songs mij aanspreken en wat ze voor mij betekenen”, zegt hij aan een ongestoorde lunch op een dag dat zijn agenda eigenlijk overstroomt van andere bezigheden. Zoals de organisatie van en de programmering voor een speciaal concert van het London Philharmonic Orchestra en bet uitspreken van voetbalcommentaren bij een wedstrijd in de Serie A voor bet Britse TV-station Channel Four. | ||
“Maar het is vooral bedoeld als ode aan de luisteraar en verzamelaar. Zolang ik platen koop. kom ik | “Maar het is vooral bedoeld als ode aan de luisteraar en verzamelaar. Zolang ik platen koop. kom ik songs tegen die me troost schenken, me onnoemelijk veel plezier geven en me soms zelfs door heel moeilijke levensfases hebben geholpen. Goede liedjes zijn als verkeersborden langs je levensweg.” | ||
songs tegen die me troost schenken, me onnoemelijk veel plezier geven en me soms zelfs door heel | |||
moeilijke levensfases hebben geholpen. Goede liedjes zijn als verkeersborden langs je levensweg.” | |||
Misschien moet je wel naar België voor de ware liefhebber. Via Omroep Brabant maakte de verwoe de verzamelaar Arnold Rypens tijdens de jaren | |||
tachtig een dicht beluisterd programma, Domino The Originals. Rypens ging via covers op zoek naar de originals, of andersom en prikte en passant vele | |||
Iuchtballonnetjes door. Zo is het origineel van het klassieke chanson Les Feuilles Mortes niet van Juliette Greco of Yves Montand maar van de onbekende | |||
Cora Vaucaire. Hound Dog is niet van [[Elvis Presley|Presley]], maar van Big Mama Thornton. En zo verwarde ene [[George Harrison]] het begrip cover met plagiaat en kopieede He’s so Fine van The Chiffons met My Sweet Lord. De rechtszaak nam vele maanden in beslag. | |||
Tegenover me zit echter Costello, een man die zeif veel is gecoverd en zoveel liedjes in voorraad heeft dat hij nauwelijks songs van anderen zou hoeven zingen. Toch leerde hij aan de hand van [[Good Year For The Roses|A Good Year for the Roses]] (eerste uitvoering: [[George Jones]]) dat zelfs, of rnisschien wel juist, de melancholie van de countrymuziek hem als Ierse Brit veel had te zeggen. Soms moet je kleren van een ander aantrekken om te zien wat je nog meer staat. Op ''Kojak Variety'' dateert de garderobe uit songs die alle tussen 1930 en 1970 zijn geschreven. Elvis: ,,Natuurlijk zijn er ook na dietijd | |||
{{cx}} | {{cx}} | ||
{{rttc}} | |||
{{Bibliography notes header}} | {{Bibliography notes header}} |
Revision as of 23:26, 20 September 2016
Scanning errors uncorrected... Elvis Costello is de Woody Allen van de popmuziek. Hij behoort tot de besten op zijn vakgebied, zoals een catalogus van meer dan vierhonderd songs inmiddels bewijst. Vermoedelijk is er naast David Bowie niemand denkbaar die even fanatiek als Declan Patrick McManus (Costello's echte naam) wordt gedreven door de gedachte telkens nieuwe wegen in te slaan. Zoals Woody Allen zich ook met de geschiedenis van de film (Ingmar Bergman) bezighoudt, zo is Costello een waar historicus van de wereld van de populaire muziek. Men mag ook zeggen: liefhebber en verzamelaar.
|
|