NRC Handelsblad, April 19, 1980: Difference between revisions
(+text) |
(fix transcription errors) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{scanx}} | {{scanx}} | ||
{{Bibliography text}} | {{Bibliography text}} | ||
Utrecht, 19 april — Het gejuich, waarmee Elvis Costello nog maar enkele wren geleden als nieuw wonderkind werd ontvangen is de afgelopen tijd wat gaan verstommen. Dat de stemming, met name onder pop-critici, als een blad aan een boom is omgeslagen wordt toch niet helemaal door Costello's daden gerechtvaardigd. De nieuwe lp ''Get Happy!!'' meet zich weliswaar de mindere tonen van zijn superieure voorgangers. maar uit de twintig songs die hierop zijn samengepent een zoveelste bewijs van zijn enorme werklust, valt toch nicer niet of te leiden, dat met hem | Utrecht, 19 april — Het gejuich, waarmee Elvis Costello nog maar enkele wren geleden als nieuw wonderkind werd ontvangen is de afgelopen tijd wat gaan verstommen. Dat de stemming, met name onder pop-critici, als een blad aan een boom is omgeslagen wordt toch niet helemaal door Costello's daden gerechtvaardigd. De nieuwe lp ''Get Happy!!'' meet zich weliswaar de mindere tonen van zijn superieure voorgangers. maar uit de twintig songs die hierop zijn samengepent een zoveelste bewijs van zijn enorme werklust, valt toch nicer niet of te leiden, dat met hem een groot talent verloren is gegaan. | ||
Zijn pertinente weigering om interviews to geven, hij vindt dit een verspilling van kostbare Wort heeft bij de volhouders, die de kletne driftkikker te dicht op de huid zaten. misschien wel | Zijn pertinente weigering om interviews to geven, hij vindt dit een verspilling van kostbare Wort heeft bij de volhouders, die de kletne driftkikker te dicht op de huid zaten. misschien wel kwaad bloed gezet. Wie zal het zeggen. Zo zal het felt, dat hij als eerste Engelse new wave-artiest massaal door het Amerikaanse publiek werd erkend de goodwill bij de snobs ook wel niel bevorderd hebben. Costello's optreden, gisteravond in Vredenburg, was hoe dart ook erg verrassend, te meer, daar zich hiebij de unieke gelegenheid voordeed om hem, ook al was hij daar door omstandigheden toe gedwongen, zijn songs eens via een totaal andere invalshoek te Koren benaderen. | ||
Steve Mason, die met zijn karakteristieke dunne. grillige orgelspel de steunpilaar is van Costello's Attractions werd namelijk enkele weken geleden in Los Angelos door en auto-ongeluk geveld. Hij werd vervangen door Martin Belmont gitarist bij The Rumour, met als gevolg een volstrekt andere sound. Anderen zouden voor zo'n ingrijpende wijziging zijn teruggeschrokken en de concerters hebben afgelast, maar Costello maakte van de nood een deugd. | Steve Mason, die met zijn karakteristieke dunne. grillige orgelspel de steunpilaar is van Costello's Attractions werd namelijk enkele weken geleden in Los Angelos door en auto-ongeluk geveld. Hij werd vervangen door Martin Belmont gitarist bij The Rumour, met als gevolg een volstrekt andere sound. Anderen zouden voor zo'n ingrijpende wijziging zijn teruggeschrokken en de concerters hebben afgelast, maar Costello maakte van de nood een deugd. | ||
Line 24: | Line 24: | ||
Aan het hoogstnoodzakelijk klavierenwerk, zoals in "Possession" en een verdacht veel naar "Green Onions" van Booker T. and The MG's rutkend nummer, twist de dikgebrilde vedette zelf met enig improvisatietalent een moues te passen. | Aan het hoogstnoodzakelijk klavierenwerk, zoals in "Possession" en een verdacht veel naar "Green Onions" van Booker T. and The MG's rutkend nummer, twist de dikgebrilde vedette zelf met enig improvisatietalent een moues te passen. | ||
Opmerkelijk was de grote hoeveelheid cover-versies, die Costello in het optreden verwerkte, zoals "I stand accused" van The Merseybeats en Sam & Dave's "I can't stand up," beide van de laatste LP, een greep uit het oeuvre van Roy Cotter met "He'll have to go" en "Little sister." | Opmerkelijk was de grote hoeveelheid cover-versies, die Costello in het optreden verwerkte, zoals "I stand accused" van The Merseybeats en Sam & Dave's "I can't stand up," beide van de laatste LP, een greep uit het oeuvre van Roy Cotter met "He'll have to go" en "Little sister." alsmede de naar zijn huidige soul-hobby verwijzende Smokey Robinson-composities "Don't look back" en "One more heartache," beter bekend in de uitvoeringen van respecttevelijk Peter Tosh en Marvin Gaye. | ||
Daarmee leverde Costello weer tens het bewijs, dat hij zulke nummers tot en volstrekt eigert. cumpacte stijl weet te transformeren. Voorts veel werk van vooral de tweede en de vierde LP, waarvan vooral het bezeten "Pick it up" genoemd moet worden, en zijn eigen, door Dave Edmunds tot en hit gezongen "Girls talk," hit dit sympathieke optreden kwam naar voren, dat een vakman als Costello zich niet snel voor en gat laat vangen. | |||
{{cx}} | {{cx}} |
Revision as of 00:24, 3 March 2017
Scanning errors uncorrected...
Scanning errors uncorrected...
|
Photo by Lex van Rossen
|