NRC Handelsblad, July 23, 1991

From The Elvis Costello Wiki
Revision as of 11:22, 4 December 2017 by Nick Ratcliffe (talk | contribs) (formatting)
Jump to navigationJump to search
... Bibliography ...
727677787980818283
848586878889909192
939495969798990001
020304050607080910
111213141516171819
202122232425 26 27 28


NRC Handelsblad

Netherlands publications

Newspapers

Magazines

Online publications


European publications

-

Elvis Costello, 'king' vermomd als kabouter

Elvis Costello & the Rude 5 / Doelen, Rotterdam

translate
   Hester Carvalho

Voor het eerst sinds 1987 treedt Elvis Costello weer op met een begeleidingsband: gerenommeerde muzikanten als Mare Ribot (bekend van Tom Waits) op gitaar, studiomuzikant Larry Knechtel aan de piano en Costello's eigen Pete Thomas op drums. Ruim twee uur speelden ze de beste nummers van Costello's dertien lp's, zoals: Accidents will happen, (The angels wanna wear) My red shoes, God's comic en Suit of lights.

Het had een fantastisch concert kunnen zijn, ware het niet dat het geluid verwoestend hard stond. Het klonk alsof de muzikanten elkaar niet konden horen. Pas toen bij het zesde nummer iemand in de zaal begon te protesteren werd het volume enigszins teruggenomen, maar de zang bleef schel.

Costello, die de hele avond zijn zwarte zonnebril niet afzette, heeft sinds de vorige tournee zoveel haar laten groeien dat alken zijn neus en het imposante voorhoofd, waarachter iedere dag een nieuw liedje bedacht wordt, zichtbaar zijn. Op de bemoeienissen van het publiek reageerde hij op de voor hem typerende manier; hij zei dat die 'fucking asshole' zelf maar moest komen zingen. Na nog wat driftig geijsbeer draaide hij bij en maakte hij later zelfs enkele danspassen.

In de vijftien jaar van zijn muzikale loopbaan heeft Elvis zich ontwikkeld van 'simpel en direct' naar 'steeds ingewikkelder'. Voor- al op zijn laatste twee lp's, Spike (1987) en Mighty like a rose (1991), zijn de arrangementen complex en de composities doorweven met onverwachte wendingen. Muzikaal komt het soms gekunsteld over, alsof hij bang is dat de mensen ooit uitgeluisterd zullen raken, maar zijn stem doet iedere zweem van pretentie teniet. Cynisme, tederheid, woede en sentiment wisselen elkaar af; met elke lettergreep kan hij een ander gevoel uitdrukken. Als hij in How to be dumb (van Mighty like a rose) de retorische vraag stelt Now you know how to be dumb/ Are you ready to take your place in the modern museum of mistakes? rekent hij af met moderne leeghoofden, maar niet op een meedogenloze manier; zijn stem breekt aan het eind van het refrein.

Bij concerten heeft Costello de neiging te varieren in zijn zangpartijen. De nummers uit de begintijd kregen allerlei tierelantijntjes en nieuwe klemtonen. Dat was niet altijd een verbetering, want zijn stem heeft wel veel uitdrukkingskracht maar geen trefzekere techniek.

Opvallend was de jazz-achtige begeleiding die hij kreeg, met name van de uit de Newyorkse jazz- scene afkomstige Mare Ribot. Uiteindelijk heeft Elvis' oeuvre geen revisie nodig. De nummers die hij in hun oorspronkelijke versie bracht waren het mooist: Allison, Oliver's army en Almost blue.

Elvis is nog altijd 'king'. Maar wel vermomd als kabouter, op rode puntlaarsjes, en met een wapperend baardje.

-

NRC Handelsblad, July 23, 1991


Hester Carvalho reviews Elvis Costello and The Rude 5, Monday, July 22, 1991, De Doelen, Rotterdam, Netherlands.

Images

clipping
Clipping.


Photo by Lex van Rossen.
Photo by Lex van Rossen


page
Page scan.

-



Back to top

External links