From The Elvis Costello Wiki
Jump to navigationJump to search
—
|
‘Hey Clockface’ krijgt drie sterren naar Elvis Costello’s hoge normen, vijf naar die van mindere goden
Serge Simonart
 
|
Als een Engelse blanke westerse artiest zijn plaat opent met oosterse, zeg maar Arabische klanken, en die monoloog 'Revolution #49' noemt (naar analogie van Lennons 'Revolution #9'), dan is dat een statement. Als dat parlando-statement ('Love is the one thing we can save') wordt gevolgd door een felle song die 'No Flag' heet ('I've got no religion / (...) I sense no future / (...) I've got no illusions'), dan wordt het een driedubbel statement. Die driedubbele volley lijkt een update van Costello's '(What's So Funny 'Bout) Peace, Love and Understanding', opgepept met een dubbele dosis verontwaardiging. Tegen extremisten, religieuze fanatici en The Donald, voor redelijkheid, openheid en verdraagzaamheid. Ook uit andere songs ('We Are All Cowards Now', 'The Whirlwind') leid je af: het zit Elvis duidelijk hoog, op maatschappelijk en persoonlijk vlak.
|
|
|
|
|
|
External links
