|
De zesentwintigste studioplaat van Costello is namelijk méér: brede americana en roots, op smaak gebracht met veel country-invloeden maar evenzeer met r'n'b (de echte), hillbilly, bluegrass, countryblues, boogie en rock, en aangedikt met een toefje soul hier, een teentje softjazz daar (men is niet voor niets de man van Diana Krall) of een snuifje evergreen ginds (de Bing Crosby-cover 'Changing Partners'). Vergeef ons de keukenterminologie, wij hebben 'Mijn restaurant!' nochtans niet gevolgd.
De fascinatie van Costello voor Amerikaanse rootsmuziek is natuurlijk niet nieuw, maar zo uitgesproken als op Secret, Profane & Sugarcane heeft hij ze nog nooit geëtaleerd. Dat mag ook de verdienste van maatje, co-muzikant en producer T Bone Burnett genoemd worden, de Ry Cooder van zijn tijd, een moderne archivaris die de rootsmuziek levend houdt door ze helemaal bij vandaag te betrekken. Niks stoffigs, oubolligs of belegen aan.
En laten we ook de ervaren Nashville-rotten niet vergeten die Costello op deze plaat begeleiden, met onder meer Jim Lauderdale als tweede stem en een enkele keer, in hoogtepunt nummer één 'The Crooked Line', sweetheart Emmylou Harris.
De songs zijn zowel gloednieuw als wat ouder, maar dan voor de gelegenheid herwerkt. Bij die laatste: een achterblijvertje uit The Delivery Man uit 2004; vier songs uit Costello's Hans Christian Andersen-opera The Lost Songs uit 2005; 'Hidden Shame' (hoogtepunt nummer twee) dat-ie ooit voor Johnny Cash schreef; en de samenwerking met countrydiva Loretta Lynn, tevens hoogtepunt nummer drie: 'I Felt the Chill Before the Winter Came'.
En vergeten we ook 'Femme Fatale' niet, de opmerkelijke Velvet Underground-cover die niet op de fysieke cd staat maar wel op de vinyluitgave en op iTunes. Een fait-divers dat ons, freaks, ten slotte benieuwt: waarom Costello voor de cd-opdruk het legendarische Specialty-logo heeft gekopieerd. Maar passons.
Samengevat, want de Sanoma-barricaden roepen: laat het duidelijk zijn dat Elvis Costello na al die jaren niet meer écht verrast noch nieuwe zieltjes zal winnen, maar fans mogen de cd blindelings in huis halen - toch en alweer, ondanks ook nu weer af en toe dat oud zeer van de zeurderige stem die tegenstanders zo tegensteekt.
| 
