Nieuwsblad van het Noorden, April 21, 1980: Difference between revisions
(+text) |
(fix scan errors) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{scanx}} | {{scanx}} | ||
{{Bibliography text}} | {{Bibliography text}} | ||
Hoe mooi het valse en hese stemgeluid van Elvis Costello kan klinken, was bij het merendeel van het 1500 koppen tellend publiek afgelopen vrijdagavond in het Muziekcentrum Vredenburg wel bekend. Voor degenen die dat nog niet wisten opende Costello met een solo-vertolking van het nummer "New Amsterdam," antomstig van zijn laatste l.p. ''Get Happy''. Taal ging het er afgelopen vrijdagavond niet zo | Hoe mooi het valse en hese stemgeluid van Elvis Costello kan klinken, was bij het merendeel van het 1500 koppen tellend publiek afgelopen vrijdagavond in het Muziekcentrum Vredenburg wel bekend. Voor degenen die dat nog niet wisten opende Costello met een solo-vertolking van het nummer "New Amsterdam," antomstig van zijn laatste l.p. ''Get Happy''. Taal ging het er afgelopen vrijdagavond niet zo Castellians aan toe. | ||
Het wonderkind leek ongernspireerd, deed zijn werk even snel als dat van hem te verwachten was (ongeveer 70 minuten), man was niet in staat het voor hem en zijn hand, The Attractions, zo specifieke geluid ten gehore te brengen. De directe oorzaak hiervan was het ontbreken van toetsenspeler Steve Mason, die voor de gevolgen van een auto-ongeluk in Los Angeles enkele weken geleden moest warden opgenomen in een ziekenhuis. Mason tekende, evenals op de voorgaande langspeelplaten, op ''Get Happy'' voor de soms irritante, soms vioeiende dunne | Het wonderkind leek ongernspireerd, deed zijn werk even snel als dat van hem te verwachten was (ongeveer 70 minuten), man was niet in staat het voor hem en zijn hand, The Attractions, zo specifieke geluid ten gehore te brengen. De directe oorzaak hiervan was het ontbreken van toetsenspeler Steve Mason, die voor de gevolgen van een auto-ongeluk in Los Angeles enkele weken geleden moest warden opgenomen in een ziekenhuis. Mason tekende, evenals op de voorgaande langspeelplaten, op ''Get Happy'' voor de soms irritante, soms vioeiende dunne orgelpartijen, die veel van het vroegere werk van Booker T and the MG's weg hebben. | ||
Costello annuleerde door deze onvoorziene omstandigheid zijn Nederlandse tournee niet, maar zag kans am de gitarist Martin Belmont uit Graham Parker's Rumour te arrangeren. Den, uitdaging had als gevolg dat het oeuvre van Costello vanuit een andere | Costello annuleerde door deze onvoorziene omstandigheid zijn Nederlandse tournee niet, maar zag kans am de gitarist Martin Belmont uit Graham Parker's Rumour te arrangeren. Den, uitdaging had als gevolg dat het oeuvre van Costello vanuit een andere invalshoek werd gebracht. De lange Martin Belmont, met zijn houterige motorick, die deed denken aan Johnny Winter. maakte met zijn strakke. snelle gitaarspel de nummers nog compactor en yank korter dun de lp-versies. | ||
Voor het gehele concert, uitgezonderd Belmonts solo's in de nummers "Watching the detectives" en "Mystery dance," die bewezen dat hij wel degelijk een prima gitarist is, betekende dit een vrij rnonotoon verloop. Onder het vele werk van de laatste elpee beyond zich ook zijn nieuwste single "High Fidelity," waarvan al eerder werd vastgesteld dat het zuiver plagiaat is. Het nummer werd matig ontvangen en het lijkt your producer Nick Lowe beter om het eerder genoemde "New Amsterdam" te bombarderen tot een hit-single. Dit vrolijke en gevoelige nummer belAt de klasse van Elvis' oudere successen en kan makkelijk in het rijtje van "Allison" en "Oliver's Army" warden bijgeschreven. | Voor het gehele concert, uitgezonderd Belmonts solo's in de nummers "Watching the detectives" en "Mystery dance," die bewezen dat hij wel degelijk een prima gitarist is, betekende dit een vrij rnonotoon verloop. Onder het vele werk van de laatste elpee beyond zich ook zijn nieuwste single "High Fidelity," waarvan al eerder werd vastgesteld dat het zuiver plagiaat is. Het nummer werd matig ontvangen en het lijkt your producer Nick Lowe beter om het eerder genoemde "New Amsterdam" te bombarderen tot een hit-single. Dit vrolijke en gevoelige nummer belAt de klasse van Elvis' oudere successen en kan makkelijk in het rijtje van "Allison" en "Oliver's Army" warden bijgeschreven. |
Revision as of 08:07, 3 March 2017
|