|
Declan Patrick Aloysius MacManus, (25 augustus 1954 Paddington, Londen), beter bekend als Elvis Costello, liet in 1977 voor het eerst op platengebied van zich horen met zijn debuutalbum ‘My Aim Is True’. Hierna maakte hij furore met zijn begeleidingsband The Attractions, Na zijn punk- en new wave periode stortte Costello zich ook op andere genres zoals soul, country (‘Almost Blue’) en klassiek (‘Brodsky Quartet’). Hij ging samen schrijven met Paul McCartney en samenwerken met Burt Bacharach, Bill Frisell, Anne Sofie von Otter en Allen Toussaint. In 2004 trad hij op tijdens het North Sea Jazz Festival waar hij begeleid werd door het Metropole Orkest. In 2013 maakte hij met de hiphopband The Roots, de huisband van talkshowpresentator Jimmy Fallon, het album ‘Wise Up Ghost And Other Songs’. Kortom, Elvis Costello is van alle muzikale markten thuis.
Inmiddels werkt hij al weer een tijdje samen met zijn vertrouwde vaste begeleidingsband The Imposters. bestaande uit Steve Nieve (keyboards), Davey Faragher (bas) en Pete Thomas (drums, percussie, tamboerijn). Medio oktober verscheen ‘Look Now’, het nieuwe album van Elvis Costello & The Imposters, een dubbelalbum met zestien songs en het eerste album met The Imposters sinds ‘Momofuku’ uit 2008. ‘Look Now’ is opgenomen in Hollywood, New York City en Vancouver en Costello produceerde het album samen met Sebastian Krys.
Meteen al bij het openingsnummer wordt de luisteraar getrakteerd op de vertrouwde sound van Elvis Costello en die vertrouwdheid is in alle songs te horen. Het album varieert van stevige songs, waarin de hechte ritmesectie opvalt, tot prachtige ballads met soms ingetogen zang van Costello en zwierig pianospel van Steve Nieve. Drie songs heeft Costello samen geschreven met de 90-jarige Amerikaanse pianist, producer, arrangeur en componist Burt Bacharach, die op de fraaie ballads Don’t Look Now en Photograps Can Lie zelf piano speelt. Zeer herkenbaar die samenwerking tussen beiden.
Op de derde coproductie van Costello en Bacharach speelt Nieve wurlitzer en grand piano. Sommige songs zijn al langer geleden geschreven zoals Burnt Sugar Is So Bitter. Costello schreef dit nummer eind jaren ’90 met Carole King, speelde het wel tijdens zijn concerten, maar is hier voor het eerst officieel op plaat verschenen. Ook Unwanted Number is een ouder nummer uit 1996. Zuid-Amerikaanse invloeden zijn te horen in Mr. & Mrs. Hush en in de orkestrale ballad Let The Sun Go Down is Costello zelfs als kunstfluiter te horen. De ballads zijn rijkelijk tot zeer weelderig georkestreerd met prachtige arrangementen van blazers en violen.
Op Adieu Paris (‘l Envie Des étoiles) is een gastrol voor Neil Larsen op Hammond en verrast Costello met Frans gezongen passages. In het slotnummer, de ballad You Shouldn’t Look At Me That Way wordt helemaal een blik strijkers (viool, cello) opengetrokken. Een gevoelig slot met verder een uitblinkende pianist Steve Nieve.
Conclusie:
Het album ‘Look Now’ van Elvis Costello & The Imposters biedt geen verrassingen, maar is gewoon een goed album met de herkenbare en vertrouwde sound zoals we die van Costello gewend zijn.
|
