|
Elvis Costello schrijft muziek die binnen de pop klassiek is. Soms doet hij dat letterlijk, zoals zijn vorige cd The Juliet Letters, met alleen een strijkkwartet als begeleiding. Op Brutal Youth verbindt hij oud en nieuw.
De eerste stukken op de schijf laten Elvis Costello horen samen met The Attractions, zijn begeleidingsband, die eind jaren zeventig koren onder het kaf van de punkperiode weghaalden.
Maar Costello is die periode van lawaaierige new wave allang voorbij en dus krijgen de songs inhoud en diepte. Zijn teksten zijn zelfs behoorlijk ingewikkeld. Maar ook complexe lyriek kan mooi zijn.
Dat blijkt het best uit het werkelijk zeer indrukwekkende slotnummer, 'Favourite Hour', waarin Elvis mijmert over verloren jeugdjaren en wat er allemaal aan menselijk gevoel wordt verpest en verkwist gedurende een leven. En — een soort moraal — over de doodstraf die het leven van een jonge crimineel afsnijdt, zon' der onderscheid of begrip voor diens achtergronden. Zelf staat hij overigens op de hoes met een jeugdfoto, als vierjarige — met een speelgoed-pistooltje.
Costello sabelde in de jaren tachtig genadeloos Margaret Thatcher neer; op de plaat dan. Het Engeland van John Major is niet minder verloederd en hypocriet, maar de man zelf is meer zielig dan een tegenstander, zegt Costello in een interview. Major is de voorzitter van de club mensen, die willoos en '20% verdoofd' voor de tv hangt.
Het moderne Engeland, met zijn schandalen en soms ongelooflijke armoede in de steden, is nu ook weer decor voor veel van zijn songs, maar niet meer dan dat. Costello houdt het allemaal impliciet.
Een intrigerend nummer is This is Hell, waarin Costello de hel vooral al op aarde ziet; veel erger kan het niet worden, vindt hij. En hij zingt over de grote en kleine ellende, van oorlogen tot aan irritante radiojingles. De hemel is misschien ook niet zo ideaal, stelt Costello echter, maar 'hell in reverse', de omgekeerde hel. Eeuwig leven lijkt hem nogal eentonig.
Jammer dat Costello, die zon groot geestelijk bereik heeft, zich niet inspant om de werkelijke dimensies van hemel en hel te verkennen. Misschien krijgt hij daarvoor nog de gelegenheid, 't Is niet te hopen dat Costello ooit de titel van zijn songtekst proefondervindelijk moet toetsen.
| 
