Oor, February 25, 1989: Difference between revisions
(+text part 2) |
(+text part 3) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
''De titel Spike associeerde ik onmiddellijk met Spike Jones, maar de muzikale referenties die ik meende te horen waren zo goed als nihil. Vandaar dat ik vervolgens dacht dat de naam gekozen was vanwege de letterlijke betekenis, temeer omdat de vorm van de I sterk lijkt op die van een spijker. | ''De titel Spike associeerde ik onmiddellijk met Spike Jones, maar de muzikale referenties die ik meende te horen waren zo goed als nihil. Vandaar dat ik vervolgens dacht dat de naam gekozen was vanwege de letterlijke betekenis, temeer omdat de vorm van de I sterk lijkt op die van een spijker. | ||
[[image:1989-02-25 Oor page 39.jpg|120px|border|right]] | |||
De spijker op zijn kop geslagen! In eerste instantie is het album inderdaad genoemd naar Spike Jones. Zoals bekend kenmerkt diens muziek zich onder meer door allerlei grappige bijgeluiden, en toen ik op een avond de opnamen van ''Spike'' voor de zoveelste keer weer beluisterde vond ik de percussie in sommige stukken daar wel op lijken. Later bleek het om details te gaan die derden zelden opvallen, maar als je in de studio aan het werk bent hoor je alles zo ontzettend vaak, dat je op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer ziet. Het hoesontwerp lag echter al klaar en ik vond de combinatie van de naam met de afbeelding en de bijnaam wel geestig. Pats! Spike, The Beloved Entertainer ramt een spijker in je kop. Het is een suggestief verband, net als in het geval van Kellogg's Cornflakes, waar het haantje op de doos niet slaat op het produkt zelf, maar verwijst naar het feit dat hoenderen vroeg van stok gaan, het tijdstip van de dag waarop men die maïsvlokken geacht wordt te eten. | De spijker op zijn kop geslagen! In eerste instantie is het album inderdaad genoemd naar Spike Jones. Zoals bekend kenmerkt diens muziek zich onder meer door allerlei grappige bijgeluiden, en toen ik op een avond de opnamen van ''Spike'' voor de zoveelste keer weer beluisterde vond ik de percussie in sommige stukken daar wel op lijken. Later bleek het om details te gaan die derden zelden opvallen, maar als je in de studio aan het werk bent hoor je alles zo ontzettend vaak, dat je op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer ziet. Het hoesontwerp lag echter al klaar en ik vond de combinatie van de naam met de afbeelding en de bijnaam wel geestig. Pats! Spike, The Beloved Entertainer ramt een spijker in je kop. Het is een suggestief verband, net als in het geval van Kellogg's Cornflakes, waar het haantje op de doos niet slaat op het produkt zelf, maar verwijst naar het feit dat hoenderen vroeg van stok gaan, het tijdstip van de dag waarop men die maïsvlokken geacht wordt te eten. | ||
Line 49: | Line 50: | ||
''Ik doelde op een zekere gelijkenis in artistieke zin. McCartney ziet muziek hoofdzakelijk als amusement, Lennon daarentegen wilde een boodschap overbrengen. | ''Ik doelde op een zekere gelijkenis in artistieke zin. McCartney ziet muziek hoofdzakelijk als amusement, Lennon daarentegen wilde een boodschap overbrengen. | ||
Voor mij staat voorop of je iets met hart en ziel doet. Maar elke | [[image:1989-02-25 Oor page 40.jpg|120px|border|right]] | ||
Voor mij staat voorop of je iets met hart en ziel doet. Maar elke popmuzikant die in pamfletachtige bewoordin-gen een radicaal politiek of maatschap-pelijk standpunt verkondigt, wordt steevast voor serieuzer genomen dan iemand die een diepgevoelig liefde-sliedje vertolkt. Muziek met een geën-gageerde strekking blijft echter vaak steken in emotieloze ideologie. Een aantal van mijn teksten mag dan poli-tiek getint zijn, ik schrijf altijd over mensen, ik vertel wat hen door de rege-ring is aangedaan of wat ik daarbij voel. Vandaar bijvoorbeeld dat er in mijn oorlogsliedjes meestal soldaten fi-gureren. Daarbij ga ik doorgaans uit van iets wat ik op de televisie zie of in de krant lees. Met uitzondering van krankzinnigen en verslaafden, die hal-lucineren bij het leven, moet ik het im-mers net als iedereen doen met de in-formatie die mij door de media wordt verschaft. Een artiest beschikt heus niet over betrouwbare bronnen en evenmin kent hij geheimzinnige prik-kels. Iedereen bezit verbeeldings-kracht, hetgeen vooral blijkt in een museum, waar geen twee mensen het-zelfde zien in willekeurig welk schilde-rij. En als ik mijn bril afneem, wil het weleens gebeuren dat ik plotseling naar een heel ander kunstwerk sta te kijken. Zo lees ik soms ook woorden verkeerd en verder overkomt het me om de haverklap dat ik iets anders versta dan wat er wordt gezegd, zodat er prachtige poëtische taal ontstaat die ik dan ogenblikke-lijk in mijn geheugen opsla. | |||
''Naar eigen zeggen heb je van meet af aan een middenweg proberen te bewande-len tussen het stuitende machismo van de hardrockers en de weemakende sensi-tiviteit van de singer/songwriters. | |||
Aan heavy metal wil ik geen woord vuil maken, maar die Californische bekentenispopmuziek uit het begin van de jaren zeventig sprak me als tiener wel aan. Op latere leeftijd kijk je, ik althans, daar doorheen, zonder nou meteen iets te willen afdingen op de puur artistieke kwaliteiten van sommigen. Wat me tegenstaat in die teksten is de obsessie met particuliere zieleroerselen, een typisch puberale eigenschap. Al die navelstaarderij vervulde me als adoles-cent al met plaatsvervangende schaamte. En toch doet het eigenaardige ver-schijnsel zich voor dat dertigers ruim vijftien jaar na dato opnieuw vertroosting vinden bij die lamentabele singer/songwriters. In de Verenigde Staten bestaan er radiostations die zich specialiseren in nostalgische programma's, een soort muzikale soap-opera's voor bepaalde yuppies. Er wordt vooral op afgestemd door carrièremakers tegen wil en dank, van die gasten die met morele dilem-ma's kampen omdat ze teveel geld verdienen dat ze bovendien niet aan de Derde Wereld geven. Vaak lijden ze ook nog onder hun slechte huwelijk, een reden te meer voor zelfmedelijden. Ze dragen peperdure Italiaanse pakken en dineren bij voorkeur in Japanse restaurants. Eenmaal terug in hun luxueuze appartement eten ze hun verdriet weg met chocola, ondertussen luisterend naar Joni Mitchell of James Taylor. | |||
''Jij bent lange tijd achtervolgd door het imago van de angry young man, die in zijn haatdragendheid voor niemand mededogen kon opbrengen. | |||
Die typering sloeg werkelijk nergens op, maar het heeft me jaren gekost om dat misverstand te ontzenuwen. Men hoorde praktisch niets anders dan de haast agressieve kracht achter de muziek en luisterde slechts met een half oor naar de teksten. Al wil ik niet ontkennen dat ik, gedreven door een zeker pragmatisme, met mijn alter ego Elvis Costello inspeelde op de tijdgeest. Ik verkoos het me op een bepaalde manier aan te passen, onder meer door al te wereldwijze liedjes tot nader order niet op de plaat te zetten. Die hyperener-gieke voordracht was evenwel niet gesimuleerd, daarvoor had ik te lang op mijn kans moeten wachten. Ik stond echt op scherp, dit in tegenstelling tot al die luie pseudopunks voor wie muziek in wezen toch een vrijblijvende zaak was. | |||
''Voor mij ben je altijd een vreemde eend in die bijt geweest, al wil ik me daar heus niet op laten voorstaan. Tot diep in de jaren zeventig was ik namelijk een countryrock-fanaat, dus is het niet verwonderlijk dat ik punk afschreef als | |||
Line 78: | Line 90: | ||
{{Bibliography images}} | {{Bibliography images}} | ||
[[image:1989-02-25 Oor pages 36-37.jpg|380px|border]] | [[image:1989-02-25 Oor pages 36-37.jpg|380px|border|pages]] | ||
<br><small>Page scans.</small> | <br><small>Page scans.</small> | ||
[[image:1989-02-25 Oor page 38.jpg|x225px|border]] | [[image:1989-02-25 Oor page 38.jpg|x225px|border|pages]] | ||
[[image:1989-02-25 Oor page 39.jpg|x225px|border]] | [[image:1989-02-25 Oor page 39.jpg|x225px|border|pages]] | ||
[[image:1989-02-25 Oor page 40.jpg|x225px|border|pages]] | |||
Line 89: | Line 104: | ||
[[image:1989-02-25 Oor pages x5-x6.jpg|380px|border]] | [[image:1989-02-25 Oor pages x5-x6.jpg|380px|border|pages]] | ||
<br><small>Page scans.</small> | <br><small>Page scans.</small> | ||
<small>Cover.</small><br> | <small>Cover.</small><br> | ||
[[image:1989-02-25 Oor cover.jpg|x120px|border]] | [[image:1989-02-25 Oor cover.jpg|x120px|border|cover]] | ||
{{Bibliography notes footer}} | {{Bibliography notes footer}} |
Revision as of 00:21, 16 June 2020
|