Dutch Volkskrant, July 27, 1984: Difference between revisions
(formatting) |
(formatting) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
''' Elvis Costello / ''' Goodbye Cruel World | ''' Elvis Costello / ''' Goodbye Cruel World | ||
{{Bibliography text}} | {{Bibliography text}} | ||
Vaarwel, wrede wereld, heet de nieuwe Elvis Costello. De titel doet denken aan Engelse prentbriefkaarten, waar deze groet altijd ten beste wordt gegeven door een leptosoom brildragertje, dat — met bolhoed en paraplu — op het punt staat zichzelf door de wc te trekken. Ironie, want Costello heeft altijd een zeer strijdbare houding tegenover de wereld ingenomen, door de gedreven, soms bijtende manier waarop hij de ellende in de liefde en de politiek te lijf gaat. Zün eerste drie platen rijn in dit opricht het meest geslaagd: opmerkelijke teksten op een basis van degelijke, maar eigenzinnige popmuziek. Later werd duidelijk dat Costello eigenlijk liever een crooner had willen zün, waardoor hij met name rijn love-songs minder verteerbaar wist temaken. Soms kregen ze het aanzien van pure clichés uit de soul en de country. Wat dit betreft kunnen we de eerste kant van ''Goodbye | Vaarwel, wrede wereld, heet de nieuwe Elvis Costello. De titel doet denken aan Engelse prentbriefkaarten, waar deze groet altijd ten beste wordt gegeven door een leptosoom brildragertje, dat — met bolhoed en paraplu — op het punt staat zichzelf door de wc te trekken. Ironie, want Costello heeft altijd een zeer strijdbare houding tegenover de wereld ingenomen, door de gedreven, soms bijtende manier waarop hij de ellende in de liefde en de politiek te lijf gaat. Zün eerste drie platen rijn in dit opricht het meest geslaagd: opmerkelijke teksten op een basis van degelijke, maar eigenzinnige popmuziek. Later werd duidelijk dat Costello eigenlijk liever een crooner had willen zün, waardoor hij met name rijn love-songs minder verteerbaar wist temaken. Soms kregen ze het aanzien van pure clichés uit de soul en de country. Wat dit betreft kunnen we de eerste kant van ''Goodbye Cruel World'' overslaan. De tweede verdient echter een aandachtig gehoor. Dat heeft weinig te maken met het feit dat de politieke teksten hier de overhand hebben. Het slotnummer, "Peace In Our Time," dat Costello al eens onder pseudoniem op de plaat zette, is het meest politiek, maar klinkt het meest onbenullig. Anderzijds is de Al Green-cover "I Wanna Be Loved" zeer smaakvol uitgevoerd. Nog beter zün het Dylan-achtige "The Deportees Club" en "The Great Unknown," songs die beschrijven hoe het individu door de grote politiek wordt vermalen. | ||
{{cx}} | |||
{{tags}}[[Goodbye Cruel World]] {{-}} [[Peace In Our Time]] {{-}} [[Al Green]] {{-}} [[I Wanna Be Loved]] {{-}} [[ Bob Dylan]] {{-}} [[The Deportees Club]] {{-}} [[The Great Unknown]] | |||
{{cx}} | {{cx}} | ||
Revision as of 04:33, 13 April 2021
|