U kent My Way van Frank Sinatra?
Zong ol' Blue Eyes dan ook de originele versie van die veel gekopieerde song? Nee. Sinatra coverde. Het origineel is een Frans chanson. Comme d’Habitude van Claude François. dat in 1969 werd vertaald door Paul Anka. Sinatra zong dus niet eens de eerste Engelstalige versie van het lied dat sindsdien door Elvis Presley, Nina Simone, Sid Vicious. Leen Huizer en nog enkele honderden werd uitgevoerd. ledereen deed 't op zijn of haar manier, maar toch is er maar één de originele.
Op Costellos zestiende (!) studioplaat (de talloze verzamelaars niet meegeteld), staan uitsluitend covers. Elvis - zijn Bühne-naam is al een cover van die van Presley - zingt, geestdriftig begeleid door tal van grown uit bet vak, songs van Little Richard, Creamin’ Jay Hawkins, Bob Dylan, Ray Davies, Randy Newman, Willie Dixon, het duo Burt Bacharach & Hal David. De oudste kopie is een typisch bigbandnummer uit 1930: The Very Thought of You, geschreven door de Britse orkestleider Ray Noble en onvergetelijk gemaakt door Nat King Cole.
Wir goed heeft gelezen is hierboven het synoniem kopie opgevallen. Een cover is echter geen kopie. Als het goed is, mag cen cover nooit een, vooral simpele kopie zijn van bet origineel. Door een artiest te coveren wordt hem of haar lof toegezwaaid, maar dat is nict te bereiken door het voor beeld klakkeloos te reproduceren. Nu had Sinatra natuurlijk nooit het idee een hem voislagen onbekend Franse componistenteám te eren. De tekst van Anka zat Frankieboy echter als gegoten en hij zong My Way vervolgens zo geloofwaardig dat de inhoud van het lied met hem- het in een arm Italiaans emigrantengezin opgegroeide schoffie dat multimiljonair werd in Amerika - werd geassocieerd.
ANDERE BEDOELING
Met Kojak Variety had Elvis Costello een jets andere bedoeling.., Natuurlijk wilde ik laten horen welke mooie songs mij aanspreken en wat ze voor mij betekenen”, zegt hij aan een ongestoorde lunch op een dag dat zijn agenda eigenlijk overstroomt van andere bezigheden. Zoals de organisatie van en de programmering voor een speciaal concert van het London Philharmonic Orchestra en bet uitspreken van voetbalcommentaren bij een wedstrijd in de Serie A voor bet Britse TV-station Channel Four.
“Maar het is vooral bedoeld als ode aan de luisteraar en verzamelaar. Zolang ik platen koop. kom ik
songs tegen die me troost schenken, me onnoemelijk veel plezier geven en me soms zelfs door heel
moeilijke levensfases hebben geholpen. Goede liedjes zijn als verkeersborden langs je levensweg.”
|